“জিকিৰ”
-আজান ফকীৰ
ঘোষাঃ জীৱৰ সাৰথি নাম । অ’ আল্লা জীৱৰ সাৰথি নাম
।
সতগুৰুক ভেটিবা, আতমাক চিনিবা, সিজিব দীনৰে কাম ।।
অমন পখনক চম্ভালি ৰাখিবা কোনোবাই ভাঙ্গিব ধৰি ।
মনৰ পাঁচ হাতীক থিৰকৈ বান্ধিবা কলিমা লাহৰে জৰী ।।
মনকে বান্ধিবা, মনকে চাটিবা, মনকে নিদিবা লাই ।
অবুজন মনকে বুজাব নোৱাৰি, যেনে গজমূৰী গাই ।।
মনকে বান্ধিৱা, মনকে চাটিবা, মনকে নিদিবা লাই ।
দুৰ্জন মনকে বুজাব নোৱারি, বুজায়ে পাৰ নেপায় ।।
তিনি আঠে বছৰ মনকে বুজালোঁ জগৰা বনলৈ যায় ।
জগৰা বনলৈ কেলেই নেযাব, সৃষ্টি বাঢ়িবৰ ঠাই ।।
বাঁহে কি এ তিতা, গজালি কোমল, খাওঁতে মাধুৰি ভাল
।
কুকুৰাৰ ডিমাতে পানী ঢল ঢল তাতে কুকুৰাৰ আল ।।
জাৰৰে কোমল সৰগৰে ৰ’দ ঘামৰে কোমল বা ।
মাতৃৰ গৰভত দহ মাহ নৰকত, পণ্ডিতে বিচাৰি চা ।।
জুয়ে কোমলাবৰ লাহে লোৱে, পানী কোমলাবৰ মাটি ।
নামৰে কোমল, ভকতৰে বচন, ধৰিলে অমূলক আঁটি ।।
এইনো বৰে ঘৰ কেলেই সাজিলা, শুবলৈ নোজোৰে পাটি ।
গাঁৱৰে গিয়াতী চপাই মাতি আনি ল’লা বাৰী চুকত
মাটি ।।
কাপে কাপে তুলা ডিঙিত শিলিখা, কঁকালত পিন্ধিলা
লোং ।
যাবৰ বেলিকা ল’লা কিয়ে নাম, তললোই মূৰকৈ গুণ ।।