In Society, various lacks are flourishing, we should fulfill these as our capacities, not as competition, but along with everyone. We should find out the remaining which are need but nobody done till now. If we fulfill at least one then others will fulfill by along with everyone then no lacks will be remaining in our society. Let's do for now. (আমাৰ সমাজত এতিয়াও কিছুমান অভাৱ আছে, যিসমূহ কোনেও এইপৰ্যন্তলৈকে কৰা নাই ৷ আহক আমি সকলোৱে এই অভাৱসমূহ বিচাৰো আৰু সকলোৱে মিলি-জুলি সম্পূৰ্ণ কৰোঁ)
এজাক জোনাকৰ জিলমিল
সপোন যেন লাগে, দিঠকতে জাগে
সুখ-দুখ আছে যে অমিল,
শুৱদি সপোনৰ, সৰগৰ মৰমৰ
এজাক জোনাকৰ জিলমিল ।
চকুৰ অশ্রুধাৰে আমনি কৰে প্রতি পলে,
সপোনবোৰ বিফলে যায়,
খন্তেকতে আহে, ধুমুহা বলে
জিলমিল কৰে সপোনবোৰে ।
সুখ-দুখ জীৱনৰ, সপোন মোৰ সৰগৰ
হয় মাথো খন্তেকীয়া,
দুখবোৰ আহিলেও, কপাল বিধতাই
খন্তেকতে কৰে নাইকীয়া ।
সপোন দেখি, গছৰ তলত নিজানতো
বহি থাকো ভাবি ভাবি,
হাজাৰ বাৰ ভাবিলেও, বুৰবৰণীহে মাথো
সকলো যায় খহি ,
সকলো হয় যে আমিল,
এজাক জোনাকৰ জিল-মিল ।