“ খালি পঢ় পঢ় পঢ় ”
পদ্মেশ্বৰ বৰাৰ
দ্বাৰা
খালি পঢ় পঢ় পঢ়
কেৱল পঢ় আরু পঢ়,
সময় থাকোতে, বয়স
বেছি নহওঁতে
নিজৰ জীৱন গঢ় ৷
দেউতাই ক’লে, “তোৰ
কাৰণে
কিমানযে কৰিছো
মই,
সময় পালেই
বন্ধু-মুবাইলৰ সৈতে
লাং-ফাং কৰ তই ৷”
মাই ক’লে, “অ’
মোৰ কলিজা
মোৰ বুকুৰ আমঠু
তুমি,
ভালদৰে পঢ়ি, ভাল
ফলাফল কৰি
সন্মান আনা যদি ৷”
খুৰাই ক’লে, “চাই
আছো মই
তই ধ্বংসৰ পথলৈ
গলি,
মুবাইলটো লৈ Whats-app, Facebook etc কৰি
কিতাপবোৰ সামৰি থলি ৷”
খুৰীয়ে ক’লে, “মোৰ সোণ পোণাকণক
নাথাকিব গালি পাৰি,
ভালকৈ পঢ়ি চাকৰি কৰি
আনিব আমালৈ শাৰী ৷”
বৰদেউতাই পিছে, মুৰত হাত ফুৰাই
ক’লে পুৰণি কথা,
“পঢ়া-শুনা নকৰি, আগৰ মানুহৰ দৰে
নলগাবি তই লেথা ৷”
বৰমাই আকৌ পাকঘৰৰ পৰা
দিলেহি সকলোকে মাম
(ভাত),
ক’লে, “ভালকৈ পঢ়ি নাম ৰাখিলেহে
আমি মিঠাই খাবলৈ পাম ৷”
ককাই পিছে, আৰামচকীত বহি
আছে ভগৱানৰ নাম গাই,
সকলোকে ক’লে, “চিন্তা নকৰিবি
ভগৱানে নিবযেন আগুৱাই ৷”
আইতাই ক’লে তামোল খাই খাই
মিচিকীয়া হাহি মাৰি,
“তইয়ে আমাৰ, পঢ়ি-শুনি লৈ
হব লাগিব বংশধাৰী ৷”
ভাইটি-ভন্তী, দাদা-বাইদেউ
সকলোৱে ভালদৰে পঢ়ো আহা,
পঢ়ি-শুনি, জ্ঞান অৰ্জন কৰি
পৰিয়াল-সমাজ গঢ়া ৷
মৰম আরু সাদৰেৰে, পদ্মেশ্বৰ বৰা